Πηνελόπη Δέλτα

Ο Τρελαντώνης

Εκδόσεις “Βιβλιοπωλείον της Εστίας”

“Ο Τρελαντώνης” της Πηνελόπης Δέλτα, εκδόσεις “Βιβλιοπωλείον της Εστίας” είναι ευχάριστη, ενδιαφέρουσα ιστορία με πρωταγωνιστή ένα σκανταλιάρικο, πανέξυπνο αγόρι, τον Αντώνη.

Το μυθιστόρημα γράφτηκε το 1932 και έχει όλα τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας της εποχής. Τα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά, τα ρούχα που φορούσαν οι κυρίες, η δομή των οικογενειών με τις υπηρέτριες, τις πλύστρες, τις μαγείρισσες, την αγγλίδα δασκάλα.

Η ιστορία είναι η εξής: μια οικογένεια από την Αλεξάνδρεια, στέλνει τα τέσσερα παιδιά της για διακοπές στον Πειραιά, στο θείο Ζωρζή και στη θεία Μαριέττα. Οι θείοι μένουν κοντά στη θάλασσα, εκεί που υπάρχουν χτισμένα επτά σπίτια του Τσίλερ στη σειρά. Σε ένα από αυτά τα σπίτια παραθερίζουν οι βασιλείς με το σκύλο τους και τα παιδιά τους.

Τα παιδιά περνούν ένα καλοκαίρι γεμάτο αταξίες, τιμωρίες, σκανταλιές. Ειδικά ο Αντώνης, ο δεύτερος στη σειρά, είναι σαν να προκαλεί τη μοίρα του για τιμωρίες που σχετίζονται με στέρηση του αγαπημένου του γλυκού. Πέφτει στη στέρνα, προκαλεί το σκύλο να τον δαγκώσει, μπλέκει σε πετροπόλεμο, παίρνει μια βάρκα και τον κυνηγάνε στα βαθιά για να τον φέρουν πίσω οι ψαράδες… και τι δεν κάνει!

Μπορεί σωματικά τα παιδιά να είναι ζωηρά, όμως πνευματικά και ψυχικά δείχνουν ωριμότητα, αγωγή και αξίες. Ειδικά ο Αντώνης, δε λέει ποτέ ψέματα, πάντα παραδέχεται τις ζημιές του.

Όπως όλα τα καλοκαίρια, εδώ στο καλοκαίρι του μυθιστορήματος της Πηνελόπης Δέλτα, οι διακοπές ωριμάζουν ακόμα περισσότερο τα παιδιά.

Αν το μυθιστόρημα είχε αναφορές στη ζωή των ενηλίκων, θα ήταν ιστορικό και επίκαιρο.

Όμως, λόγω των πολύ λεπτομερών περιγραφών του life-style της εποχής και του περιορισμού των αναφορών στις παιδικές σκανταλιές, τα σημερινά παιδιά δυσκολεύονται, φαντάζομαι να παρακολουθήσουν αυτό το θέμα που είναι εκτός εποχής. Τα σκίτσα του βιβλίου, έχουν επίσης το χαρακτήρα μιας εποχής προ πολλών ετών.

Με μια σύγχρονη έκδοση, το βιβλίο θα είχε άλλο αέρα. Γιατί σε αντίθεση με τα πολύχρωμα  ιλουστρασιόν βιβλία με τις ιστορίες του σήμερα, το μυθιστόρημα αυτό έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να παρουσιάζει μια οικογένεια και εποχές που το να είσαι παιδί σημαίνει αγνότητα και ζωτικότητα. Που προβάλει αξίες, οικογενειακή πειθαρχία, αγωγή και καλή καρδιά.

Στο τέλος το βιβλίου, έρχονται και οι γονείς από την Αίγυπτο για να γράψουν τον Αντώνη (όχι την πρωτότοκο κόρη) εσωτερικό σε σχολείο.

Ο νεαρός κάνει όνειρα για το μέλλον του και για τους επόμενους ηρωισμούς του!