Μαρία Πατακιά

Ζυγός Ψυχοστασίας

Εκδόσεις Μελάνι

Από το εξώφυλλο του βιβλίου και τον τίτλο της Ποιητικής Συλλογής της Μαρίας Πατακιά, ξέρουμε ότι το θέμα του βιβλίου είναι ο νεκρικός ζυγός ψυχοστασίας που, στην αρχαία Ελλάδα, αποτελούσε το σύμβολο του ζυγίσματος της ψυχής μετά το θάνατο.

Κάθε ψυχή, λέει ο μύθος, ανάλογα με τις πράξεις της, αποκτούσε διαφορετικό βάρος. Προκειμένου να πάρει τη θέση που της άξιζε στον Κάτω Κόσμο, έπρεπε να τη ζυγίσουν για να μάθουν το βάρος της. Φαίνεται λοιπόν πως αυτές οι ζυγαριές έμπαιναν στον τάφο κάθε επιφανούς αρχαίου Έλληνα για να ζυγίσουν την ψυχή του.

Και η ποιητική συλλογή της Μαρίας Πατακιά είναι μια ενδοσκόπηση, η αξιολόγηση μιας ζωής.

«Λέω ν’ ακονίσω τη σιωπή

για να σφαχτούν οι λέξεις,

να ανακτήσει η νύχτα

τη λευκότητά τους».

Πενήντα τρία ποιήματα για την αποτίμηση της ζωής και για το πέρασμα στο θάνατο, για την ξενιτιά, την σημασία των λέξεων, για το χρόνο της ζωής και του επέκεινα, για τις πληγές, τις αυταπάτες, τις μνήμες, το εφήμερο, τα τραύματα, για τις ανακατατάξεις που δημιουργεί η κάθαρση από εμμονές και προκαταλήψεις.

Το ζύγισμα μιας ζωής πάνω στη ζυγαριά της ποιήτριας, η αποτίμηση των πράξεων και οι μνήμες ξυπνούν, για να πάρουν θέση.

«Κλέβω στο ζύγι.

Στα κρυφά, με ζαβολιά

προσθέτω λέξεις

μη βαρύνει η σιωπή

στον ζυγό ψυχοστασίας».

Μια γραφή που θα σας προβληματίσει και, ενώ περιστρέφεται γύρω από τις απαιτήσεις του θανάτου, θα σας ξεναγήσει σε μια αισιόδοξη ματιά στη ζωή.