Κατερίνα Mανανεδάκη
Τη μέρα που πήρα τα βουνά
Εκδόσεις Ψυχογιός
Ένα τρελούτσικο μυθιστόρημα με χιουμοριστική γραφή η οποία ξορκίζει μεγάλες αλήθειες της ζωής.
Μια ιστορία που αφηγείται με επιτυχία όλες τις πιέσεις της κοινωνίας πάνω στις γυναίκες, οι οποίες προσπαθούν να κάνουν το ταξίδι αυτογνωσίας τους μέσα από καθημερινά άγχη, χωρίς να αποτρελαθούν. Άλλα θέλουν, άλλα νομίζουν ότι θέλουν, άλλα περιμένουν οι άλλοι από αυτές και, τελικά, με πολύ κουράγιο και ρίσκο, κάποιες κάνουν αυτό που ονειρεύονται.
Το βιβλίο κρύβει μέσα στην ιστορία του πολλές ψυχολογικές αλήθειες και μοδάτα trends ψυχολογίας που όλες δοκιμάζουν κατά καιρούς προκειμένου να ανακαλύψουν τη δική τους αλήθεια. Η φράση «εγώ δεν μπορώ να βρω ούτε πέντε λεπτά ησυχίας, ηρεμίας και γαλήνης, ώστε να ξεκουραστώ, να καταφέρω να σκεφτώ και έστω να αποφασίσω το ποια θέλω να είμαι», τα λέει όλα. Και τι δεν κάνουν για να βρουν τον εαυτό τους οι γυναίκες, από γιόγκα με γκουρού, καίνε λιβάνια και φασκόμηλο, γράφουν τις λίστες με τους φόβους και με τις επιθυμίες τους, πίνουν 7 ποτήρια νερό με λεμόνι την ημέρα, γίνονται ινφλουένσερ, περιμένουν το φως και ακολουθούν όλα τα ενεργειακά, σύμφωνα με τις ιερές παραδόσεις του Θιβέτ, αλλά παθαίνουν σοκ από έναν κόκκο σκόνης.
Στην αφήγηση της Μανανεδάκη, οι αληθινές γυναίκες έχουν, σήμερα, πολλά πρόσωπα και προσωπεία, για να κρύβονται πίσω τους. Και η ψυχολογία τους παλεύει να εκφραστεί, από τη στιγμή που αναγνωρίζουν τα τρωτά τους σημεία («πρέπει όχι μόνο να δίνω στους άλλους αλλά και να παίρνω από τους άλλους»). Στην υπερβολή του, η ηρωίδα η οποία πηγαίνει σε ψυχίατρο, ανακαλύπτει με ενδιαφέρον το δικό της ψυχολογικό σύνδρομο, το Σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των Θαυμάτων, αλλά και τα σύνδρομα των υπολοίπων ηρώων, όπως τα Σύνδρομα του Παρισιού, των ανθρώπων από πλαστελίνη, του απατεώνα, του Πήτερ Παν, της άδειας φωλιάς.
Η Νέλλη, η ηρωίδα του μυθιστορήματος, νιώθει ότι για να σωθεί από τις πιέσεις της ζωής της ( και για να αποκτήσει και ένα σπιτάκι-κληρονομιά) πρέπει να πάρει τα βουνά. Από μικρή, η Νέλλη μεγαλώνει με δύο φίλες, τη Νένα και τη Νίκη. Κολλητές. Μεγαλώνοντας παντρεύεται το Διαμαντή και αποκτούν ένα γιο, το Νικόλα.
Η Νέλλη υποψιάζεται ότι ο άντρας της την απατά αλλά οι συγκρούσεις και η αλήθεια την φοβίζουν. Μαζί με τη μάνα της, τη Λέτα, τις φίλες της, την ξαδέρφη της την Κούλα και την πρώην συνάδελφό Μαρία, αναλύουν τους φόβους και τις επιθυμίες της. Όταν αναγκάζεται να πάρει τα βουνά, πηγαίνει στο Κορακοβούνι για να γλιτώσει από όλους αλλά, στην πραγματικότητα, για να αποφύγει τα προβλήματά της.
Εκεί, από το πουθενά, εμφανίζεται μια παρέα αντρών και γυναικών γεμάτων μυστήριο, που κρύβονται από τον κόσμο. Αλλά και ένας έρωτας ανθίζει μέσα στην πίεση, τόσο ρομαντικός, εκεί που δεν το περιμένεις, τόσο δυνατός που αλλάζει τις ισορροπίες. Ανατροπή στην ανατροπή, φτάνουμε στην τελική ανατροπή, η οποία μάς αποκαλύπτει πως μια αληθινή ιστορία παρουσιάζεται από την ηρωίδα σαν να συμβαίνει στα ψέματα.
Τα πιο σοβαρά θέματα, λέγονται στο μυθιστόρημα, με τρόπο αστείο. Η ψυχή του ανθρώπου, οι επιθυμίες του, οι σχέσεις, ο γάμος, τα στερεότυπα, αυτό το «τι θα πουν οι άλλοι».
Ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα με περιτύλιγμα χιούμορ, με έρωτα και πολύ ωραία τσιτάτα στην εισαγωγή κάθε κεφαλαίου (όπως «Ίσως να είχαν δίκιο που έβαλαν την αγάπη στα βιβλία. Ίσως δεν θα μπορούσε να ζει πουθενά αλλού» – Ουίλιαμ Φώκνερ)
Με οξυδέρκεια, η συγγραφέας περιγράφει αγχωτικές λεπτομέρειες που χαρακτηρίζουν τη σύγχρονη γυναίκα, όπως π.χ. ότι η Νέλλη, η ηρωίδα, βάζει στη θήκη του κινητού που της χάρισαν, όχι το ίδιο της το κινητό, αλλά αποδείξεις του super-market.
Πολλή τρέλα! Θα περάσεις υπέροχα.
