Βιβλίο – Μυθιστόρημα

M. L Stedman

The light between Oceans

Εκδόσεις Double Day

Μαθαίνω ότι η περιπετειώδης αυτή ιστορία θα γυριστεί ταινία. Μα είναι ένα best seller με όλα τα στοιχεία της περιπέτειας.

Η μετάφραση του τίτλου θα ήταν «Ο φάρος ανάμεσα στους ωκεανούς». Και, πράγματι όλα ξεκινούν σε ένα φάρο, στα νοτιοδυτικά της Αυστραλίας, το Janus Rock. Εκεί ο Ινδικός Ωκεανός συναντιέται με το Νότιο Ωκεανό.

Ο Τομ Σέρμπουρν γυρίζει στην Αυστραλία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο παρασημοφορημένος. Είναι νέος, πατριώτης και καλός άνθρωπος. Γνωρίζεται, λοιπόν, με την Ιζαμπέλ Γκρέησμαρκ, ένα κορίτσι ευγενικό, από καλή οικογένεια, γεμάτο ζωντάνια και θετική ενέργεια.

Οι ερωτευμένοι παντρεύονται και πηγαίνουν να ζήσουν στο νησί, όπου ο Τομ είναι φαροφύλακας.

Στο νησί, απομονωμένοι, οι δυο τους έρχονται σε επαφή με μεγάλες απογοητεύσεις. Η Ιζαμπέλ μένει έγκυος και το ζευγάρι πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Όμως πολύ σύντομα η κοπέλα αποβάλει. Η στενοχώρια τους δε λέγεται.

Σύντομα ξαναμένει έγκυος και αποβάλει για δεύτερη φορά.

Την τρίτη φορά, η εγκυμοσύνη της προχωράει κανονικά, οπότε μοιράζονται τα χαρούμενα νέα με την οικογένεια της Ιζαμπέλ στη στεριά. Όλοι περιμένουν το μωρό πώς και πώς. Η Ιζαμπέλ, όμως, αποβάλει για τρίτη φορά.

Και ξαφνικά, ένα κύμα φέρνει στο νησί μια βάρκα. Μέσα, θα βρουν έναν πεθαμένο άντρα και ένα μωρό, που είναι – δεν – είναι – τριών μηνών.
Τι κάνουν; Δηλώνουν στο ημερολόγιο το συμβάν και στέλνουν τηλεγράφημα στις αρχές ή θάβουν το πτώμα κρατώντας σιωπηρά το μωρό; Και τίνος είναι το μωρό; Σε ποιον ανήκει το πτώμα;

Εδώ αρχίζει η περιπέτεια και η πλοκή του μυθιστορήματος. Η ιστορία έχει αναπάντεχες ανατροπές, ρίχνοντας βάρος στην αγάπη που νιώθει κάθε γυναίκα για το παιδί της είτε το έχει γεννήσει είτε όχι. Επίσης, ρίχνει φως στην κοινωνία της Αυστραλίας του Μεσοπολέμου.

Τα πράγματα, κεφάλαιο το κεφάλαιο, κρύβουν δυσάρεστες εκπλήξεις.

Γιατί, όταν καλοί άνθρωποι λένε ψέματα με τις καλύτερες προθέσεις, προκαλείται ένας ωκεανός από συναισθήματα και αντιδράσεις. Αγάπη, αφοσίωση, ενοχές, τύψεις, προδοσία ανακατεύουν την τράπουλα των γεγονότων.

Η συγγραφέας, αν και γυναίκα, γράφει κομψά, ξερά, κάθε φράση, κάθε λέξη έχει βάρος στην πλοκή ή στο συναίσθημα, χωρίς φιοριτούρες που βαριέμαι τρομερά.

Ακόμα και οι περιγραφές των γεγονότων μιας εποχής πριν από πολλά χρόνια, δεν ακούγονται σαν «ιστορική» ή «παλιά» ιστορία. Περιγράφονται απλά και μόνο για να καταλάβουμε τη σημασία τους στην πλοκή.

Το μυθιστόρημα αυτό πιστεύω ότι θα είναι σήμερα ό,τι ήταν το «Shipping News» τη δεκαετία του ’90. Μεγάλη επιτυχία. Φανταστείτε να τo δούμε και ταινία.

Το βιβλίο δεν έχει ακόμα μεταφραστεί στα ελληνικά, αν μεταφραστεί.

Φυσικά και θα το διαβάσεις, είναι ένα μικρό διαμάντι, μια ανθρώπινη ιστορία αγάπης, τύψεων και τιμωρίας.

Αν θες να το αγοράσεις, κάνε κλικ εδώ: