Έρμαν Έσσε
Ο εξομολογητής
Εκδόσεις Νεφέλη
Παρακολουθώ συχνά ότι το αναγνωστικό κοινό ενθουσιάζεται με συμβολικές ιστορίες. Ο Πάολο Κοέλιο είναι μαέστρος στο είδος.
Στη σημερινή παρουσίαση ο Νομπελίστας Έρμαν Έσσε είναι που μας αφηγείται μια εκπληκτική ιστορία που διαδραματίζεται στη μαγική Ανατολή με τους σοφούς διδασκάλους, την πνευματικότητα, τους εξαγνισμένους ερημίτες.
Ήρωας της ιστορίας είναι ο αμαρτωλός Ιωσήφ Φάμουλους, που αφού γλεντήσει τη ζωή του ως τα τριάντα, βρίσκει μια γυναίκα με χριστιανικές αξίες, την παντρεύεται και βαφτίζεται χριστιανός. Μέχρι τα τριάντα έξι του παρακολουθεί με ευλάβεια τα λόγια του πνευματικού του όμως, κάποια στιγμή, αλλάζει ζωή, μοιράζει τα υπάρχοντά του και φεύγει για την έρημο όπου γίνεται ερημίτης.
Ο συγγραφέας παρακολουθεί τη ζωή του αναχωρητή και την μεγάλη του απήχηση στους πιστούς που καταφθάνουν από πολλά μέρη για να του εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους. Κάποια στιγμή, όμως, ο ερημίτης χάνει το ενδιαφέρον του γι’ αυτό που κάνει, λυγίζει και δεν αντέχει άλλο να ακούει τις εξομολογήσεις των άλλων. Φεύγει, λοιπόν, για να συναντήσει το γέροντα Ντιόν, ένα γέροντα, επίσης ξακουστό, που όμως αντίθετα με τον Φάμουλους, που δεν τιμωρεί κανένα αμαρτωλό, ο Ντιόν επιβάλει τιμωρίες.
Στο δρόμο, συναντά ένα γέροντα και πορεύονται μαζί. Με μεγάλη του έκπληξη ανακαλύπτει πως ο γέροντας είναι ο Ντιόν όπου, και αυτός, έχει ξεκινήσει ένα ταξίδι για να συναντήσει τον Φάμουλους.
Το ελεύθερο πνεύμα του ασυμβίβαστου Έσσε, τιμά τον τρόπο ζωής δύο αναχωρητών, δύο εκ διαμέτρου αντίθετων ανθρώπων που τους ενώνει η αναζήτηση του νοήματος της ζωής και η ανάγκη να υπηρετήσουν ους άλλους. Όμως, παρά την απόλυτη στέρηση των επιθυμιών τους και παρά την χωρίς όρους προσφορά τους στους ανθρώπους, και πάλι ζουν μια ζωή γεμάτη αμφισβήτηση, αμφιβολίες, θλίψη και ενοχές.
Δύο λιπόσαρκα, εξαϋλωμένα σώματα που δεν έχουν αμαρτήσει παρά, ίσως, μόνο με τη σκέψη, βασανίζονται ψυχικά με ανυπόστατες συγκρούσεις του πνεύματος και της σάρκας.
Ένα φιλοσοφημένο διαμαντάκι 63 σελίδων. Μπορείς να το διαβάσεις σε ένα βράδυ ή στο τραίνο. Τέτοιες ιστορίες μας ενώνουν όλους, μαθαίνοντάς μας πώς να είμαστε άνθρωποι.
