Claire Cameron

The Bear

Εκδόσεις HarvillSecker

“Η Αρκούδα”, είναι το μυθιστόρημα της Καναδής Κλαιρ Κάμερον που βασίζεται σε μια πραγματική ιστορία. Όχι ακριβώς.

Η Κάμερον, το 1991 και το 1992, εργαζόταν ως σύμβουλος σε μια κατασκήνωση στο Αλγκονκουίν Παρκ, 200 μίλια βορειοανατολικά της πόλης του Τορόντο. Μέσα στα καθήκοντά της ήταν να συνοδεύει ομάδες εφήβων σε εξορμήσεις με κανώ, που διαρκούσαν επτά ως δεκατέσσερις μέρες.

Εκείνη την εποχή, ένα ζευγάρι Καναδών έστησαν τη σκηνή τους στο Μόι Μπέητς του Αλγκονκουίν Παρκ. Όταν τη Δευτέρα δεν επέστρεψαν στο σπίτι τους, οι αρχές ανέλαβαν να τους βρουν. Βρήκαν ό,τι απόμεινε από το ζευγάρι, ενώ δίπλα τους μια μεγάλη μαύρη αρκούδα φύλαγε τη λεία της. Και οι δύο κατασκηνωτές πέθαναν από σπασμένο αυχένα εξαιτίας χτυπήματος της αρκούδας.

Αυτή η αληθινή ιστορία αποτέλεσε την αρχή, το έναυσμα για το μυθιστόρημα, αρκετά διαφορετικό, της Κλαιρ Κάμερον.

Μια χαρούμενη και ευτυχισμένη οικογένεια κατασκηνώνει σε ένα νησάκι στο μέσον του πάρκου. Οι δύο γονείς και τα παιδιά, η Άννα, 5 ετών, και ο αδελφός της Άλεξ, δύο ετών.

Κάποιο πρωινό, καθώς η Άννα βγαίνει από τη σκηνή, δεν βρίσκει πουθενά τον πατέρα της και μόνο η μητέρα της βρίσκεται ξαπλωμένη στο χορτάρι με ανοιχτά πόδια και χέρια “σαν άγγελος”. Είναι προφανές ότι τη μητέρα της την έχει χτυπήσει στον αυχένα η αρκούδα και τον πατέρα της – που δεν υπάρχει πουθενά στον ορίζοντα – τον έχει κατασπαράξει. Η μητέρα της, ψιθυριστά, με βραχνή φωνή, λίγο πριν πεθάνει, την παρακαλεί να πάρει τον αδελφό της, να κωπηλατήσει ως την απέναντι στεριά της λίμνης και να περιμένει τη μαμά της εκεί.

Η μικρή πεντάχρονη κάνει ό,τι της λέει η μαμά της, πιστεύοντας κατά λέξιν αυτό που της λέει και πιστεύοντας πως η αρκούδα είναι ένα μεγάλο μαύρο σκυλί. Με υπεράνθρωπες προσπάθειες σπρώχνει το κανώ, μπαίνει μέσα με τον αδελφό της και, με τη βοήθεια των ρευμάτων και του αέρα, περνάει στην απέναντι όχθη, έχοντας χάσει ένα κουπί.

Είναι συγκινητική η αφοσίωση της Άννας στη μητέρα της και στο μικρό αδελφό της, τον οποίο, ενώ την εκνευρίζει γιατί ροχαλίζει όταν κοιμάται, τον έχει αναλάβει οδηγώντας τον παντού, προστατευτικά, από το χέρι.

Το μυθιστόρημα εξιστορεί σε πρώτο πρόσωπο το πεντάχρονο κορίτσι. Η περιγραφή του τρόπου σκέψης και αντίδρασης της Άννας στα γεγονότα είναι ρεαλιστική, πειστική, συναισθηματική, εξαιρετική. Νιώθεις όπως θα ένιωθε ένα μικρό παιδί που προσπαθεί στη βροχή, στην πείνα και στο κρύο να επιβιώσει ενώ, παράλληλα, έχει την ευθύνη ενός δίχρονου μωρού που με το ζόρι περπατάει στις λάσπες και που της έχει αναθέσει η μητέρα της.

Τα αδελφάκια θα αράξουν ανήμπορα στο φράγμα ενός κάστορα και εκεί θα τους βρει η σωστική ομάδα.

Μια ιστορία διαφορετική, συγκλονιστική, ένα θέμα που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει.

Αν θέλεις να το αγοράσεις, κάνε κλικ εδώ: