Ισαάκ Μιζάν
Αριθμός Βραχίονα 182641
Εκδόσεις “Άπειρος Χώρα”
Συγκινητικό! Καθηλωτικό! Αποκαλυπτικό! Ένα μυθιστόρημα σε πρώτο πρόσωπο, που περιγράφει τις φρικαλεότητες των Ναζί στα στρατόπεδα Άουσβιτς – Μπιρκενάου.
- Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο φιλόλογος Δημήτρης Βλαχοπάνος, ο οποίος περιγράφει τη ζωή του αφηγητή, Εβραίου Αρτινού, Ισαάκ (Τζάκου) Μιζάν.
Ο συγγραφέας και ο ήρωας (και αφηγητής) του βιβλίου καταγράφουν το Ολοκαύτωμα όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στην Ελλάδα (το σημειώνω αυτό γιατί πολλοί στην Ελλάδα, νεότερη ηλικίας, νομίζουν λανθασμένα ότι οι Ναζί έστειλαν στα κρεματόρια μόνο τους Εβραίους της Γερμανίας). Στο βιβλίο περιγράφονται όσα συνέβησαν στην εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας και όσα εξόντωσαν τους Εβραίους της Ευρώπης στα στρατόπεδα συγκεντρώσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
- Συνδυάζοντας τις δυνάμεις τους, ο φιλόλογος-συγγραφέας και ο αφηγητής, παρουσιάζουν ένα μυθιστόρημα που είναι μείξη βιογραφίας και ιστορικής τεκμηρίωσης, αφού το βιβλίο παρουσιάζει όχι μόνο περιστατικά από τη ζωή του Ισαάκ Μιζάν αλλά και ιστορικές καταγραφές από το δράμα των Ελλήνων Εβραίων.
- Ο τρόμος του θανάτου, ο εξευτελισμός, η ασιτία, η βία, η εργασία κάτω από απάνθρωπες συνθήκες είναι μερικά από όσα βασανιστήρια υπέστησαν όσοι πέρασαν από το Άουσβιτς και περιγράφονται με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στο βιβλίο.
Οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίστηκαν από τα χωριά, τα νησιά και τις πόλεις της Ελλάδας και φορτώθηκαν σαν ζώα σε τρένα για να σταλούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εκεί, αφού τους αφαιρούσαν κάθε πολύτιμο φορητό περιουσιακό στοιχείο, οι βασανιστές τους, τους χάραζαν έναν αριθμό σαν τατουάζ στο χέρι, καταδικάζοντάς τους στην απόλυτη απώλεια προσωπικότητας, αφού γινόντουσαν πλέον ένας αριθμός, χωρίς ονοματεπώνυμο. Ο αριθμός του Ισαάκ Μιζάν ήταν 182641.
Μόνο οι τυχεροί, οι νεότεροι σε ηλικία μετατρεπόντουσαν από άνθρωποι σε αριθμό. Οι υπόλοιποι πήγαιναν κατευθείαν στους θαλάμους αερίων και, στη συνέχεια, μεταφέρονταν από τους ίδιους τους ομόθρησκούς τους στα κρεματόρια.
Μέσα στη φρίκη, τη βία και τον τρόμο, ο αφηγητής της βιογραφίας αυτής, ομολογεί ότι υπήρξε τυχερός αρκετές φορές, αφού οι βασανιστές του πάντα τον έστελναν στη “δεξιά” γραμμή, όπου στέλνονταν όσοι επρόκειτο να ζήσουν (και, σαν ζωντανοί σκελετοί, να εργαστούν κάτω από παγωμένες θερμοκρασίες), ενώ στην “αριστερή” στέλνονταν όσοι επρόκειτο να μπουν στους θαλάμους αερίων.
- Οι περιγραφές του “τυχερού” αφηγητή είναι ανατριχιαστικές και τα συναισθήματα της αδικίας στον αναγνώστη και της συμπόνιας που ξυπνάει μέσα με τα κείμενά του, είναι τόσο ισχυρά που θυμάσαι όλες τις περιγραφές αφού έχεις διαβάσει όλο το βιβλίο.
- Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία για το Ολοκαύτωμα. Όμως αυτό εδώ το βιβλίο αφορά στην πατρίδα μας. Με τα μάτια του αφηγητή βλέπουμε τι συνέβη “μετά” την απελευθέρωση. Αυτό είναι το δεύτερο σκληρό κομμάτι στις περιγραφές του συγγραφέα.
- Πολλοί συμπολίτες μας, και μάλιστα σε υψηλές και ευυπόληπτες θέσεις, πήραν ή καταπάτησαν τις περιουσίες των εκτοπισμένων Εβραίων (τους είχαν ξεγραμμένους) σε συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής. Καταστήματα, σπίτια, οικόπεδα, επιχειρήσεις, βιοτεχνίες, ζώα, σοδιές… τα πάντα “λεηλατήθηκαν” με ψεύτικα χαρτιά.
- Δηλαδή, τρεις φορές εκλάπηκε η περιουσία των Εβραίων: μια φορά από τους Γερμανούς και μια από ορισμένους δικούς μας. (Όσοι γύρισαν πίσω από την κόλαση, δεν έβρισκαν τίποτα από την παλιά τους ζωή να τους περιμένει όρθιο). Και μια τρίτη φορά, η ανθρωπότητα, “κλέβοντας” τις μνήμες όσων μαρτύρησαν, θέλησε να σιωπήσει απέναντι στα ναζιστικά μαρτύρια που αρνιόταν να ακούσει και να μάθει.
- Το βιβλίο αυτό του Έλληνα Ισαάκ Μιζάν από την Άρτα (στην οποία ζούσε μια εβραϊκή κοινότητα 350 οικογενειών για 600 χρόνια) θα σε κάνει να αγανακτήσεις και να ευχηθείς (ή και να προσπαθήσεις) να μην ξαναζήσει ποτέ ξανά η ανθρωπότητα τις θηριωδίες του ναζισμού.
- Συγχαρητήρια στον φιλόλογο-συγγραφέα Δημήτρη Βλαχοπάνο από το μαρτυρικό Κομμένο της Άρτας, που περιγράφει τις θηριωδίες σαν να τις έζησε ο ίδιος.