Βιβλίο της Victoria Hislop: Όσοι αγαπιούνται, περίληψη και κριτική του βιβλίου.

Victoria Hislop

Όσοι αγαπιούνται

Εκδόσεις Ψυχογιός

Συγκλονιστικό. Καθηλωτικό. Αντικειμενικό. Ένα υπέροχο μυθιστόρημα που καταγράφει μέσα από την πλοκή του την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.

Από τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο στην Κατοχή, στον Εμφύλιο, στις εξορίες, στην ανοικοδόμηση, στη Χούντα και στο Πολυτεχνείο, περίμενα να δω τι θέση θα έπαιρνε μια ξένη συγγραφέας για θέματα πολύ λεπτά, όπως ο εμφύλιος και η χούντα.

Όμως η Χίσλοπ, η οποία στο κομμάτι της έρευνας αξίζει συγχαρητηρίων, γιατί καταγράφει τα γεγονότα όπως έγιναν, με κάθε λεπτομέρεια, σαν να τα είχε ζήσει η ίδια και με αξιοθαύμαστη αντικειμενικότητα, εκπροσωπώντας κάθε φορά την ιδεολογία κάθε της ήρωα.

Όσον αφορά στο κομμάτι της μυθοπλασίας, το βιβλίο σε συνεπαίρνει με μια πολύ συγκινητική πλοκή και δυνατούς ήρωες. Η Θέμις, η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, είναι το σύμβολο της μητριαρχικής Ελληνίδας, γυναίκας, αδελφής, φίλης και μάνας, που με την αγάπη, το νοιάξιμο και τη σιδερένια της θέληση, χτίζει γύρω της έναν ιστό που, σαν το μέλι, τραβάει τους ανθρώπους κοντά της.

Βασικό και τραγικό κομμάτι της ιστορίας, είναι οι συγκρούσεις και οι διαφορές της οικογένειας της Θέμιδας, που ταυτίζεται με το διχασμό της Ελλάδας. Τραγικές είναι και οι θυσίες που χρειάζεται να κάνουν ορισμένοι, υπηρετώντας τις ιδεολογίες τους, μέχρι οι τελευταίες να συγκρουστούν με την ανάγκη για επιβίωση. Και η τελική σύγκρουση έρχεται ανάμεσα στην αξία της κοινωνικής δικαιοσύνης και την αξία της μητρικής αγάπης.

Ένα υπέροχο, ανεπιτήδευτο μυθιστόρημα για την Ελλάδα. Μέσα στις σελίδες του κάθε Έλληνας θα αναγνωρίσει ένα συγγενή του, ένα γείτονα, ένα φίλο… μια ιστορία που άκουγε, μικρός, για ένα πρόσωπο του περιβάλλοντός του.

Οι, σε βάθος, περιγραφές των προσωπικοτήτων που πλαισιώνουν την κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος, συγκεντρώνουν όλα τα χαρακτηριστικά του ελληνικού λαού. Ο καλοσυνάτος συμβιβασμένος, ο προδότης, ο ενθουσιώδης επαναστάτης, ο στυγνός δοσίλογος, ο αριβίστας ιδεολόγος που αλλάζει στρατόπεδο, όλοι παρελαύνουν από την πλοκή, εμπλουτίζοντάς τη με συνεχείς ανατροπές.

Η ιστορία θα σε πλημμυρίσει με συναισθήματα τρυφερότητας, χαράς, αγωνίας, αγανάκτησης, θλίψης… δεν θα μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου. Η συγγραφέας σε οδηγεί στο συμπέρασμα πως μια πλούσια ζωή είναι γεμάτη θριάμβους, νίκες, πίκρες, αγάπες, απογοητεύσεις και απώλειες. Πως με όλα αυτά μαζί, η ζωή συνεχίζει να πηγαίνει μπροστά, μέχρι να σημάνει το τέλος.

Ειλικρινά, υπέροχο βιβλίο. Με ξάφνιασε και εμένα το πόσο πολύ μου άρεσε. Ακόμα και ο τίτλος του είναι απόσπασμα από τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου.