Έρση Σωτηροπούλου
Εορταστικό τριήμερο στα Γιάννενα
Εκδόσεις Πατάκη
Μια μικρή, συμπυκνωμένη σε νοήματα, σουρεαλιστική νουβέλα 63 σελίδων με βίαιο, σοκαριστικό και συμβολικό περιεχόμενο.
Για την εποχή που γράφτηκε, το 1982, ήταν και είναι ακόμα ένα πρωτοποριακό σε ιδέες και ακόμα και τώρα, επίκαιρο βιβλίο.
Βαθύτατα φεμινιστική, η ιστορία της Έρσης Σωτηροπούλου, χρειάζεται σκέψη και αποκωδικοποίηση. Μοιάζει με μια απλή και κοινότοπη χρονική στιγμή, από αυτές που ζουν οι Έλληνες κάθε χρόνο, το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου. Ευκαιρία για αργία, ταξίδι, μικρές διακοπές.
Εδώ όμως, μια νεαρή σερβιτόρα, κάπου σε ένα καφέ της εθνικής οδού, βρίσκει την ευκαιρία να πάει για ένα τριήμερο στα Γιάννενα. Πετάει την ποδιά της και ακολουθεί ευχαρίστως έναν περαστικό πελάτη που οδηγεί ένα Ρενό και την προσκαλεί να τον ακολουθήσει και να περάσουν μαζί το τριήμερο. Ο αναγνώστης φαντάζεται ένα ρομαντικό, χαρούμενο ταξίδι.
Έτσι λοιπόν η αφηγήτρια της ιστορίας βρίσκεται για πρώτη φορά στα Γιάννενα, που δεν έχει ποτέ πριν επισκεφτεί.
Ο γκρίζος καιρός, οι περιγραφές των λαϊκών ανθρώπων και του συνοδού της, παραπέμπουν σε θλιμμένες ταινίες του Αγγελόπουλου στην ελληνική επαρχία.
Ο ρόλος των αρσενικών μέσα στην ιστορία είναι αυτός του ισχυρού, αυτού που επιβάλλεται με την πατριαρχική αρρενωπότητά του, οι μεθυσμένοι, αυτοί που αναζητούν εύκολο σεξ, όλες οι αντρικές φιγούρες που περιγράφονται έχουν κάτι το ζωώδες. Αντίθετα, οι γυναίκες παρουσιάζονται πιο υποτακτικές, ατημέλητες, φοβισμένες και κοινωνικά κατώτερες από τους άντρες.
Το ανδρικό μόριο κάνει την εμφάνισή του άλλοτε σαν πλοκάμι, αλλά ποτέ σαν φορέας ηδονής. Δεν υπάρχει τίποτα το ρομαντικό στις περιγραφές της ιστορίας.
Στο τέλος, δημιουργείται ένα crescendo με μια – συμβολική – ανθρωποφαγία και με την αντιστροφή των ρόλων άνδρα-γυναίκας, ήρωα και ηρωίδας.
Ένα βιβλίο που θα σε ταρακουνήσει και θα σε προβληματίσει, δεν θα σε ψυχαγωγήσει. Όμως αυτή είναι η αξία του, ότι διαφέρει από όλα τα υπόλοιπα στο ότι θέλει να σε ξυπνήσει να δεις την ωμή αλήθεια της πατριαρχικής κυριαρχίας.
