Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου

Πηνελόπη Δέλτα

Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου

Εκδόσεις Βιβλιοπωλείο της Εστίας

Σήμερα είναι η επέτειος της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης και του Βυζαντίου. Οι αγώνες των Βυζαντινών να υπερασπιστούν τα σύνορά τους, ξεκινούν αιώνες πριν. Το έπος “Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου” είναι ένα σημαντικό ιστορικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, που περιγράφει τους αγώνες του Βυζαντίου σε περιόδους που χαρακτηριζόντουσαν από στιγμές μεγάλης δόξας του.

Αν μπορούσε να γυριστεί σήριαλ αυτό το μυθιστόρημα, θα μας κρατούσε καρφωμένους στην οθόνη μας. θα κλαίγανε καρδιές και θα συγκινείτο το Πανελλήνιο.

Η Πηνελόπη Δέλτα είναι story teller, αφηγήτρια. Σε κάνει να βλέπεις μπροστά σου εικόνες από στρατούς που απελαύνουν, από ερωτευμένες καρδιές, μάχες, κατασκοπείες, θριάμβους, ανθρώπινες απώλειες, θυσίες, αλληλεγγύη, στρατηγικούς ελιγμούς.

Σου ξετυλίγει μια εποχή και μια προσωπικότητα, αυτή του Βασίλειου Βουλγαροκτόνου, προ 1000 ετών, σαν να συμβαίνει ολοζώντανα τώρα, μπροστά στα μάτια σου, εδώ, σήμερα.

Η περιγραφή της δείχνει όχι μόνο την πλευρά των Ελλήνων αλλά και των Βουλγάρων, μέσα από τις τραγωδίες που εκτυλίσσονται στα 32 χρόνια των πολέμων μεταξύ Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και Βουλγαρίας.

Και μέσα σε αυτά τα αιματοβαμμένα χρόνια, εμείς παρακολουθούμε μια ερωτική ιστορία που μπερδεύει τις ζωές τριών ανθρώπων που γνωρίστηκαν μωρά παιδιά, χάθηκαν αιχμάλωτοι στα χέρια του εχθρού και ξανασυναντήθηκαν 15 χρόνια μετά.

Δύο αγόρια που μεγάλωσαν σαν αδέλφια, ενδιαφέρονται για το ίδιο κορίτσι, χωρίς όμως να θέλουν να ανταγωνιστούν μεταξύ τους για την καρδιά της.

Στο μεταξύ παρακολουθούμε ενέδρες, μάχες, αιχμαλωσίες, προδοσίες, και πώς γλιτώνουν οι ήρωες από του χάρου τα δόντια, ώσπου, τελικά, ένας από τους τρεις δε θα γλιτώσει.

Οι θηριώδεις επίορκοι Βούλγαροι, Δραξάν, Ιβάντζης, Νικουλιτσάς, Σαμουήλ, Βλατισλάβ πρωταγωνιστούν σε έναν πόλεμο μέχρι τελικής πτώσεως με τον αυτοκράτορα Βασίλειο Βουλγαροκτόνο. Ένα στρατηγό και πολιτικό που πέρασε τη ζωή του πάνω στο άλογο στις μάχες, από μικρός ως τα 60 του χρόνια θριαμβευτής στις μάχες, ευέλικτος και εύστροφος στο μυαλό και γρήγορος στις αποφάσεις του. Συχνά, σαν μάστερ των αιφνιδιασμών, αλλού τον περίμεναν και αλλού εμφανιζόταν.

Υπήρξε γενναιόδωρος στρατιώτης που όμως, όταν πρόδιδαν τη συμφωνία τους οι Βούλγαροι, η εκδίκησή του έπεφτε σαν κεραυνός. Μετά τη μάχη στο Κλειδί, τύφλωσε 10.000 Βούλγαρους και τους άφησε ελεύθερους, να γυρίσουν στα χωριά τους για να θυμούνται οι υπόλοιποι να μην τα βάζουν με τον Αυτοκράτορα.

«Εσύ μου έμαθες πως ύστερα από το Θεό, ένα πράμα στον κόσμο πρέπει να λατρεύουμε, την Πατρίδα»

Πάλι το ιδανικό της πατρίδας ξανάρχεται στα κείμενα της Πηνελόπης Δέλτα. Φυσικά η γυναίκα που έγραψε αυτή τη φράση αυτοκτόνησε όταν οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα.

«Γιατί; Γιατί σαν είμαστε τόσο ευτυχισμένοι, να μην μπορούμε λίγη από την ευτυχία μας και σε άλλους να χαρίσομε;» Απορεί η ηρωίδα και εμείς μαζί της γιατί η ευτυχία δεν χαρίζεται, μόνο μεταδίδεται.

Το μυθιστόρημα αυτό είναι ευκολοδιάβαστο και, όσο μεγαλύτερος είσαι τόσο περισσότερο μπορείς να εκτιμήσεις τους συμβολισμούς, τα ιστορικά γεγονότα και τις αξίες που κρύβονται πίσω από το μοναδικό μυθιστόρημα.

Αν το έχεις διαβάσει, ξαναδιάβασέ το. Αν όχι, διάβασε μια κινηματογραφική περιπέτεια τυπωμένη σε μυθιστόρημα.

Εγώ, πάντως, κάθε φορά που φτάνω στο τέλος, θα δακρύσω. Αφού ξέρω την ιστορία. Ξέρω την πλοκή και το τέλος. Όμως, ταυτίζομαι τόσο πολύ με τους ήρωες, που δεν μπορώ να μην ξαναζήσω νοερά την γεμάτη συναίσθημα που ξεχειλίζει, ιστορία της Πηνελόπης Δέλτα.