Θάλασσες μας Χώρισαν

Ιφιγένεια Τέκου

Θάλασσες μας Χώρισαν

Εκδόσεις Διόπτρα

Μια φρέσκια φωνή στα ελληνικά γράμματα. Αυτό είναι το δεύτερο μυθιστόρημα της συγγραφέως και το πρώτο που διαβάζω εγώ.

• Το γράψιμο της Ιφιγένειας Τέκου είναι σημερινό και σύγχρονο, όμως, η ιστορία του βιβλίου έχει στοιχεία αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Αυτά που δεν φαντάζεσαι ότι μπορούν να συμβούν στη ζωή, μια σειρά από συμπτώσεις και ανατροπές δίνουν σάρκα και οστά, με τον πιο ακραίο τρόπο, σε τραγικά γεγονότα.

• Το θέμα των σχέσεων δύο αδελφών αγγίζει πολλές από εμάς. Αν έχεις αδελφή , σίγουρα έχεις περάσει από τα στάδια αγάπης, αφοσίωσης, χαράς αλλά και ανταγωνισμού, ζήλειας, συγκρούσεων. Η οικογένεια με ό,τι αυτό σημαίνει και οι σχέσεις των αδελφών αποτελούν τον πυρήνα της ιστορίας.

• Στο βιβλίο “Θάλασσες μας χώρισαν” δύο αδελφές, η Παρασκευούλα και η Ελπίδα μεγαλώνουν στη Σύμη. Η πρώτη όμορφη, καλή, φωτεινή, εξωστρεφής. Η δεύτερη, ζηλιάρα, δειλή, εσωστρεφής, με ισχυρό αίσθημα ανασφάλειας και κατωτερότητας. Με αφορμή την ιταλική κατοχή στη Σύμη, η οικογένεια φεύγει για την Πόλη. Εκεί τα κορίτσια μεγαλώνουν και γίνονται όμορφες νεαρές δεσποινίδες. Η Παρασκευούλα θα ερωτευθεί και θα παντρευτεί τον Παύλο, έναν ωραίο ευκατάστατο κοσμοπολίτη και θα φύγει να εγκατασταθεί στην Αλεξάνδρεια. Όμως, ήδη η μοίρα έχει υφάνει έναν ιστό που θα παγιδεύσει τους ήρωες της ιστορίας: η Ελπίδα ερωτεύεται και αυτή τον άντρα που έχει γίνει γαμπρός της.

• Από εκεί και μετά, αρχίζει μια σειρά από γεγονότα, από μυστικά και παράτολμες αποφάσεις, πέρα από τα όρια της ηθικής, που η δυναμική τους θα οδηγήσει τους ήρωες σε θρήνο, δάκρυα, ενοχές. Η κορύφωση του δράματος είναι μία ανθρώπινη θυσία.

• Η Ιφιγένεια Τέκου, περιγράφει το δράμα της παρατηρώντας τους ήρωές της με την αντικειμενικότητα του παρατηρητή: καταγράφει χωρίς να χρησιμοποιεί λυρικά στοιχεία, μελοδράματα, κοινοτυπίες. Εξιστορεί τα γεγονότα όπως συνέβησαν με την ακρίβεια χειρουργού, σε σημείο που να μοιάζουν με πραγματικά γεγονότα της ζωής, ενώ είναι μυθοπλασία.

• Καθοριστικό ρόλο στην πλοκή παίζουν οι πόλεις του ελληνισμού και τα νησιά που φιλοξενούν τους ήρωες. Σύμη, Πόλη, Αλεξάνδρεια, Ικαρία… η συγγραφέας σου ζωγραφίζει εικόνες, ήχους, μυρωδιές, την κουλτούρα των ανθρώπων, τη ζωή εκείνη τη χρονική στιγμή της ιστορίας.

• Παρόλες τις εντάσεις και τη δυσλειτουργία της οικογένειας, το μυθιστόρημα σου αφήνει ένα γλυκό συναίσθημα. Οι ανθρώπινες αδυναμίες περιγράφονται με μια γενναιόδωρη ανοχή. Κι έπειτα, αποδίδεται δικαιοσύνη. Η ευτυχία έρχεται με διαφορά μιας γενιάς. Το βιβλίο προσφέρει τη λύτρωση που φτάνει, όμως, μετά από τις πολλές δυσάρεστες συνέπειες μιας κακιάς στιγμής.

• Ένα βιβλίο που μυρίζει Ελλάδα και ελληνισμό με πατρίδες που χάθηκαν, που διαλύθηκαν με προσφυγιά, αφού πρώτα άνθισαν και σκόρπισαν το μύρο του πολιτισμού στα γένη των ανθρώπων. Ένα μυθιστόρημα που αναδεικνύει τις φωτεινές και τις σκοτεινές πλευρές της οικογένειας με την αγάπη και τα πάθη της.