Πες μου να έρθω κι όλα τ’ αφήνω… αλλά πες μου το

Άλπμερτ Εσπινόσα

Πες μου να έρθω κι όλα τ’ αφήνω… αλλά πες μου το

Εκδόσεις Πατάκη

Το μυθιστόρημα “Πες μου να έρθω κι όλα τα αφήνω… αλλά πες μου το” του Άλμπερτ Εσπινόσα, είναι ένα υπέροχο βιβλίο, γεμάτο θετική αύρα και μαθήματα ζωής. Τα επεισόδια της ζωής του ήρωα τον φέρνουν πιο κοντά σε πρόσωπα που θα του χαρίσουν πολύτιμα μαθήματα, επηρεάζοντάς τον θετικά και παίζοντας ένα σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις του.  Διαβάζοντας τις σελίδες του μυθιστορήματος, ανακαλύπτει και ο αναγνώστης ένα-ένα τα μαθήματα αυτά.

Αυτά είναι η ιστορία του νεαρού Ντάνι παιδιού δύο νάνων, που φοβάται μην γίνει και αυτός νάνος, που φοβάται μήπως γεννήσει κι αυτός παιδί νάνο και αρνείται να αγαπήσει ένα δικό του παιδί, θα σε συγκινήσει.

Παρακολουθώντας τη ζωή του για δύο δεκαετίες, θα γεμίσεις με αγάπη, με θετικά μηνύματα για τη ζωή, με την ανάγκη για ελευθερία και εξέλιξη, και με τη γλύκα του πόνου που μας δένει με τους άλλους ανθρώπους.

Τα ιδιαίτερα στοιχεία της γραφής του Εσπινόσα είναι η απλή αφήγηση του συγγραφέα, η αποκάλυψη σημαντικών στοιχείων της ζωής του ήρωα σταδιακά, η αφήγηση μια στο σήμερα και μια σε κομβικά σημεία του χτες, οι πρωτότυποι ήρωες που συναντώνται με τον κεντρικό ήρωα για να του δώσουν τα μαθήματα ζωής, κάνουν το μυθιστόρημα συναρπαστικό.

Ο ήρωάς του, ο Ντάνι ζει στιγμές μια στο παρελθόν και μια στο σήμερα, καθώς προσπαθεί να αποδεχτεί το χωρισμό του από τη σύντροφό του και καθώς προσπαθεί να εκτελέσει τα καθήκοντα της δουλειάς του, που είναι να βρει ένα 10χρονο παιδί που έχει απαχθεί.

Τα δύο σημαντικά αυτά γεγονότα, ξυπνούν μέσα του μνήμες της παιδικής του ηλικίας, όπως το θάνατο των γονιών του, τη σχέση του με τον αδελφό του, ο οποίος τον ανέλαβε ως κηδεμόνας του και που ο Ντάνι τον μισεί, την γνωριμία του με δύο ανθρώπους που σημάδεψαν τη ζωή του, τους κυρίους Μαρτίν και Τζόρτζ καθώς και τις προσπάθειες να κάνει παιδί μαζί με την σύντροφό του.

Στη ζωή του ο Ντάνι μαθαίνει μεγάλες αλήθειες από τον κύριο Μαρτίν που του μαθαίνει:

“Να είσαι ζωντανός, να δίνεις ζωή σε όσους βρίσκονται γύρω σου.”

“Η ευτυχία δεν υπάρχει, Ντάνι. Το μόνο που υπάρχει είναι να είσαι ευτυχισμένος κάθε μέρα.”

“Το να χάνεις μπορεί να είναι απολαυστικό, αφού σε κάνει να καταλαβαίνεις καλύτερα τη αξία του κέρδους.”

“Βρες κάποιον άλλον με τον οποίο ταιριάζεις ενεργειακά και ρώτησέ τον τι θα έκανε στη ζωή σου αν βρισκόταν στη θέση σου για δυο μέρες. Τι θα άλλαζε;”

Ο Τζορτζ τον έμαθε πώς:

“Χρειάζονταν δύο για να σταματήσουν τον κόσμο. Πως κάποιος μόνος του δεν έχει ποτέ την απαραίτητη δύναμη να το κάνει.”

“Το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ αυτών που το κινούν. Κι αυτοί είναι που το σταματούν.”

“Η δυσκολία της ανηφόρας σε κάνει να ξεχνάς πως δεν σταματάς να προοδεύεις και να ανεβαίνεις.”

“Καθένας από μας χρειάζεται άλλους τέσσερεις.”

Η γιαγιά των 100 ετών, τον έμαθε πως:

“Δύο πράγματα μονάχα θα σου χρησιμεύσουν σαν μπούσουλας στη ζωή σου:

• Το να αγαπάς είναι πολυτιμότερο από το να αγαπιέσαι.
• Αυτό που μας αρέσει δεν είναι ο δρόμος μας. Πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου, όχι μόνο σ’ αυτό που νομίζεις πως σου αρέσει εσένα. Το μονοπάτι δεν το χαράζει αυτό που σου αρέσει εσένα, το χαράζεις εσύ.”

Το μυθιστόρημα “Πες μου να έρθω κι όλα τα αφήνω… αλλά πες μου το” το κατατάσσω ανάμεσα σε αυτά που θεωρώ ότι σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.