Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει

Sun – Mi Hwang

Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει

Εκδόσεις Διόπτρα

Μια τρυφερή αλληγορία. Η ιστορία της μοναχικής κοτούλας που όνειρο της ζωής της είναι να κλωσήσει το δικό της αυγό, σε παρασύρει γλυκά και μιλάει στη καρδιά σου.

Η ιστορία της Μπουμπουκίτσας που κλώσησε το αυγό μιας πάπιας, είναι μια ιστορία για την αγάπη και τη ζωή.

Η κοτούλα, κόντρα στους κινδύνους και στον αποκλεισμό της από τις πιο κοντινές κοινότητες (την αυλή, τα αφεντικά του κτήματος, τον αχυρώνα), πολεμάει για την ελευθερία και τα όνειρά της με έναν ενθουσιασμό που, όμοιό του, συναντάς σε λίγους ανθρώπους.

Καταφέρνει να προσφέρει την αγάπη της σε ένα μικρό παπί που το μεγαλώνει με το ιδανικό της ελευθερίας, προστατεύοντάς το από την σαρκοφάγο Νυφίτσα και σώζοντάς το από το ψαλίδισμα των φτερών του. Και μόνο με αυτό, το Μωρό της παραμένει μια αγριόπαπια που μπορεί να πετάει ψηλά και να σώζεται από τους εχθρούς της.

Η αλληγορική αυτή ιστορία της Σουν – Μι Χουάνγκ με το γλυκόπικρο τέλος, χτίζει κομματάκι-κομματάκι μερικές πανανθρώπινες αξίες:

• Τα όνειρα είναι για όλους.
• Η αγάπη βρίσκεται παντού, φτάνει να τη διεκδικήσεις.
• Οικογένεια δεν είναι μόνο το βιολογικό σου παιδί, αλλά όποιος χρειάζεται την αγάπη σου.
• Αυτός που αγαπάει αληθινά, δεν σφίγγει ασφυκτικά τα αγαπημένα πρόσωπα, τα αφήνει ελεύθερα εκεί που θα είναι ευτυχισμένα.
• Η κοινωνία είναι απάνθρωπη με τους “διαφορετικούς”. Κάθε ένας που δεν έχει όμοια χαρακτηριστικά με αυτά της κοινωνίας του, καθένας που διαφέρει από το “κοπάδι”, όχι μόνο δεν είναι ευπρόσδεκτος αλλά οι ίδιοι οι δικοί του λειτουργούν εχθρικά απέναντί του.
• Καμιά φορά, βλέποντας την ανθρώπινη διάσταση του εχθρού σου, κατανοείς τα κίνητρά του.
• Η προσωπική ελευθερία (να κοπούν τα φτερά σου) ενδέχεται να θυσιαστεί με μεγάλη ευκολία από όσους δεν έχουν οίκτο και σεβασμό στα όνειρά σου.
• Αν η μάνα έχει να διαλέξει τη ζωή της ή τη ζωή του παιδιού της, θα μπει μπροστά για να το σώσει.

Μέσα από μια πάνσοφη ιστορία εμπνευσμένη από το ζωικό βασίλειο, η συγγραφέας δίνει πανέμορφες περιγραφές της φύσης αλλά και της ανθρώπινης φύσης.

Οι λίμνες, οι λιβελούλες, τα καλάμια, οι ακακίες, τα λοφάκια, οι σπηλιές, οι δροσοσταλίδες είναι αριστουργηματικές περιγραφές εικόνων της φύσης, μέσα στις οποίες, όμως, γίνεται ένας λυσσαλέος αγώνας “ο θάνατός σου – η ζωή μου” ή “εσύ δεν είσαι δικός μας/δική μας, φύγε από δώ”.

Ευχάριστο, συμβολικό, διδακτικό. Θα το διαβάσεις σε δύο απογεύματα, γιατί μέσα σου, υπάρχει πάντα ένα παιδί που ξέρει πως οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται μέσα από τα παραμύθια!