Γερόντισσα Γαβριηλία
Η ασκητική της αγάπης
Σειρά Τάλαντο – Εκδόσεις Αναγνώστης
Μια και σήμερα είναι Χριστούγεννα, σκέφτηκα να σας παρουσιάσω ένα βιβλίο για την αγάπη. Μια και ο Ιησούς Χριστός, που σήμερα γιορτάζουμε τη γέννησή Του, δίδαξε την αγάπη, ας αφιερώσουμε αυτή τη Δευτέρα στην παρουσίαση ενός βιβλίου που μιλάει γι’ αυτό: για την αγάπη.
Συγγραφέας του είναι η Μητέρα Γαβριηλία, κατά κόσμο Αυρηλία Παπαγιάννη (2/10/1897 – 28/3/1992).
Η Γαβριηλία ήταν μεγάλος δάσκαλος, ασκητής, ησυχαστής, ιεραπόστολος και οδηγός. Την χαρακτήρισαν και ως “Η Φτωχούλα του Θεού”, μια και έζησε όλη της τη ζωή χωρίς χρήματα! Όσα κι αν έβγαζε, τα χάριζε αμέσως.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου της, μαθαίνουμε τη ζωή της και στο δεύτερο μέρος, τους διαλόγους που έκανε, 400 από τα αποφθέγματα που είπε, τις επιστολές που έγραψε, τα λόγια που είπαν για εκείνην προσωπικότητες της εκκλησίας και “μαθητές” ή φίλοι της.
Η ζωή της
- Η Αυρηλία Παπαγιάννη γεννήθηκε από πλούσια οικογένεια της Κωνσταντινούπολης. Φοίτησε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο και διδάχτηκε αγγλικά, γαλλικά, μουσική και πιάνο. Το 1923, με την ανταλλαγή πληθυσμών, η οικογένειά της θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια, κατέβηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως νοσηλεύτρια. Μετά, σε ηλικία 40 ετών πήγε στην Αγγλία, όπου και εργάστηκε. Παράλληλα, διδάχτηκε φυσιοθεραπεία για τα πόδια.
- Στην Αθήνα, όπου επέστρεψε άνοιξε δική της θεραπευτήριο στην οδό Μασσαλίας. Συνεχώς βοηθούσε, υπηρετούσε, νοσήλευε, συνόδευε ορφανά, οπουδήποτε υπήρχε ανάγκη, η Αυρηλία ήταν εθελόντρια.
- Ώσπου, το 1954 η μητέρα της, την οποία υπεραγαπούσε, πέθανε. Πούλησε τα πάντα και αναχώρησε για την Ινδία. Έμεινε 8 χρόνια στην Ινδία και στα Ιμαλάια, ζώντας χωρίς χρήματα, προσφέροντας, νοσηλεύοντας λεπρούς, τυφλούς, φτωχούς, πλένοντας πληγές και προσπαθώντας να επιβιώσει σε καταυλισμούς με φίδια, σκορπιούς, έλλειψη πόσιμου νερού.
- Ήρθε σε επαφή με γκουρού, αναχωρητές, ιεραπόστολους, φιλοσόφους, διδάσκοντας την αγάπη. Με πίστη και την Αγία Γραφή στο χέρι, έδινε το παράδειγμα του ανθρώπου που ζει για να προσφέρει στους άλλους. Μιλούσε για το Χριστό χωρίς να προσηλυτίζει κανένα.
- Με το άσπρο της φορεματάκι, τα ανοιχτά της πέδιλα, ήταν ακούραστη, με μόνη τροφή ένα κουπάκι ρύζι και λίγη φακή, ένα ποτήρι από γάλα σε σκόνη, λίγο γιαούρτι. Δεν πείνασε ποτέ, αν και ποτέ δεν δούλεψε για λεφτά.
- Έλεγε: “Όποιος αγαπά, δεν κουράζεται” ή “Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; μα να αγαπάμε!”
- Θρησκεία της ήταν ο Χριστός και η αγάπη. Όπου την καλούσαν, πήγαινε. Πάντα περίμενε ένα “μήνυμα”, είτε από κάποιο πρόσωπο, είτε από κάποιο κείμενο, είτε από κάποιο διάλογο να της φανερώσει το επόμενο βήμα στη ζωή της. Για να δώσει αγάπη και ένα χέρι βοηθείας. Την έλεγαν “Lila of Greece” και την αγαπούσαν όλοι.
- Στη συνέχεια, αποφάσισε να γίνει μοναχή. Έζησε, ως δόκιμη, τρία χρόνια στη Βηθανία. Μετά, ταξιδεύοντας συνεχώς, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, στη Δανία, στη Σουηδία, Γερμανία, Ελβετία, Αυστρία και, πάλι, στην Ινδία, Αφρική, Ιεροσόλυμα και τέλος στην Αθήνα, στο “σπίτι των Αγγέλων”, στην οδό Μήδειας στα Πατήσια, από το 1978 ως το 1989. Εκεί δίδασκε την αγάπη και δεχόταν κόσμο, ακούγοντας τον πόνο του, μέρα-νύχτα. Γιάτρεψε τον εαυτό της από καρκίνο – τη νόσο του Hodgkin – των λεμφαδένων, μέσα σε 40 μέρες και αυτό επιβεβαιώθηκε από τους γιατρούς της Παμμακάριστου, που της είχαν κάνει βιοψία. Για δύο χρόνια έζησε στην Αίγινα και τέλος, έφτασε στη Λέρο το 1990. Έφυγε από τη ζωή το 1992…
20 σταγόνες σοφίας
Παραθέτω εδώ 20 σταγόνες σοφίας της Γερόντισσας Γαβριηλίας, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της:
- Η σπουδαιότερη φιλανθρωπία είναι να μιλάς καλά για τους ανθρώπους.
- Δίνοντας χαρά στους άλλους, έσω τη νιώθεις πρώτα.
- Όλοι είμαστε δοχεία. Πότε του Φωτός, πότε του Σκότους.
- Αλίμονό μου αν δεν αγαπώ…
- Για να γίνει το θαύμα, αρκεί να το αγαπάμε. Ούτε η προσευχή, ούτε το κομποσκοίνι έχουν τέτοια δύναμη.
- Ποτέ μη μετανιώσεις για κάτι που έγινε.
- Αγάπη είναι να μην λέει ποτέ: Αλλά… Όχι… Δεν θέλω.
- Πουθενά δεν είμαστε “για πάντα”.
- Όταν δε γυρεύεις τίποτε κι όταν όσο σου δίνει ο Θεός, τόσο δίνεις… δίνεις, αυτό είναι Αγάπη.
- Όσο συζητάμε ένα γεγονός, τόσο αυτό μένει στη ζωή μας, ενώ, κανονικά θα έφευγε στην ώρα του.
- Η αγάπη είναι μια βόμβα και όλα τα κακά τα διαλύει.
- Αν δεν χτυπηθεί το κάρβουνο, γίνεται διαμάντι;
- Το να θυμάσαι τον άλλον, είναι μια έκφραση αγάπης.
- Λίγα λόγια, πολλή αγάπη. Σε όλους. Ασχέτως ποιοι είναι.
- Μην ακούς τι λένε. Βλέπε τι κάνουν.
- Ο άνθρωπος ζει μονάχα όταν αγαπά. Αλλιώς είναι ένα πλάσμα άψυχο, με οργανικές μόνο δυνάμεις.
- Δεν πρέπει να σε γνωρίσω. Πρέπει να σε αγαπήσω.
- Όποιος αγαπά, μόνο ωραία πράγματα μπορεί να κάνει.
- Το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στο Χριστό, είναι ο εαυτός μας.
- Πόσο αξία έχουν τα μικρά και απλά πράγματα.
Αν άλλοι λαοί έχουν τους γκουρού, τους δάσκαλους, τους συγγραφείς “τσιτάτων”, εμείς έχουμε τη Γερόντισσα που εκπροσωπεί την πνευματικότητα της Ορθόδοξης θρησκείας, αυτήν που οι Δυτικοί συνήθως δανείζονται από τις θρησκείες της Ανατολής.
Διάβασέ το. Δεν είναι θρησκευτικό, είναι πνευματικό.